წამოვედი.
უსასრულოდ წამოვედი..
მივდივარ სადმე...
მუსიკა ჩემი ყურებიდან გამოდის და
მერეე სივრცეში იფანტება.
ფეხშიშველი,სუნთქვის ნელი მოძრაობით, უხმაუროდ დავხუჭე
თვალები
და წამოვედი.
კერძოდ, არავისთან წამოვედი. ვგრძნობ მიწის სიშორეს,
ჰაერთან შერწყმას ჩემი სხეულის.. დაღლილობა იბნევა და მე მის გარეშე ვრჩები..
ამობრუნებულა ყველაფერი. ახლა იქ ვეღარც წვიმს, ვეღარც
თოვს.. ამის გამოც წამოვედი. არაფერს ვგრძნობ...
აღარც ვბრძოლობ.. აღარც მტკივა..
