Friday, October 26, 2012

დიახ! მე,ც


მიდი-მოვდივარ... არც კი ვუკვირდები ჩემს ასვა -ჩასვლას...  აღარ ვუფიქრდები ყოველი წამის უაზრობას-უძრაობას... ერთი შეხედვით აფორიაქებული ცხოვრებით ვბოდიალობ აქეთ-იქით.. სახლში დაბრუნებული, ყავა მირთმეული, სუხარშეჭმული ვწვები გულით ლოგინზე.. აღარც ვიღლები როდის დამეძინებაზე ფიქრით...მარტივად დაძინება ვისწავლე.. სიზმრებ გამოვლილი ვდგები და ისევ მივდი-მოვდივარ.